[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Vandaar dat ik hem om de hals viel toen hij zei: “We slapen in de camper.Maar het zou geweldig zijn als ik jouw elektriciteit zou kunnen gebruiken.”“Sheila gaat pizza met peperoni voor ons bakken’.‘Wat jij wil,” zei Sheila en daarna liep ze heel snel de trap af.Papa keek rond in haar slaapkamer alsof het een afgelegen oerwoud was waar weleens een stad van goud in verborgen kon zijn.Toen pakte hij mijn hand.“Raak je niet te veel gehecht aan de dingen hier?” zei hij zachtjes.“We moeten misschien al snel weer weg.”“Ik wil alleen maar paardrijden.Ze zei dat het mocht’.‘Als je je maar niet te veel aan de dingen hecht.”∗Sheila gaf me een glas frambozenlimonade voor bij de pizza en vroeg of papa koffie of thee wilde, maar hij koos ook limonade en zij toen ook.Na het eten liep ik de veranda op.Ik ging naast Walter zitten en aaide hem over zijn kop terwijl de anderen in de keuken bleven.Er vloog een of andere vogel uit een dennenboom langs het hek en vandaar over de schuur.Hij was zwart met witte randen aan zijn vleugels en hij maakte een krassend geluid.Volgens mij was het een ekster, maar zeker weet ik dat niet.“Hoe heb je het met haar scholing geregeld?” vroeg Sheila.Ik schoof dichter naar het raam toe om ze beter te kunnen horen.“Ik geef haar huisonderwijs.Of beter gezegd, camperonderwijs.”Sheila lachte.“Nou, dan doe je het heel goed.Ze lijkt me zo slim als Einstein en een leuke meid.”“Eerlijk gezegd kost het mij niet veel inspanning.Ze verslindt boeken alsof haar leven ervan afhangt.Ik zou graag willen dat ze lid van een bibliotheek kon worden, maar dat gaat wat lastig onderweg.”Het bleef even stil.Heb je dat ook weleens, dat er iets gebeurt en je zou willen dat iemand het geluid in de wereld wat zachter zette of helemaal uitdeed? Dit was zo’n moment waarop het geluid voor mij wel harder mocht.Ik denk dat Sheila heel goed nadacht over wat ze ging zeggen en daarom juist heel zachtjes begon te praten.“Ik wil me niet met jou zaken bemoeien…”“Daar had je gisteren op de parkeerplaats anders niet zo’n last van.”Sheila moest weer lachen.“Voor een meisje van haar leeftijd, in deze fase van haar ontwikkeling…Het is belangrijk dat ze een aantal dingen opsteekt.Zoals leren koken, een bed opmaken, wat huishoudelijke dingen.”“Ze kan al wel een beetje koken.”“Ik zeg niet dat je geen goede ouder bent.Er zijn alleen een paar zaken die een meisje van een vrouw moet horen.Dingen die ze van een andere vrouw oppikt.Hoelang is haar moeder al niet meer in beeld?”Het was weer even stil.“Al een hele tijd.”Ik hoorde de deur van de koelkast open- en dichtgaan en servies kletteren.“Je bedrijfsleider vindt het zeker dom van je om ons hier te laten blijven,” zei papa.“Laat ik het zo zeggen: als ik advies nodig heb over belangrijke beslissingen, denk ik niet direct aan hem.”Papa moest lachen.“Ik geloof dat hij bezorgd is.Hij is vast bang dat je niet deugt.”“En jij?”“Jullie zijn hier nu toch?”“Ja.Trouwens, hij heeft ons langer laten blijven dan ik had verwacht.Begrijpelijk dat hij voorzichtig is.Is dit de eerste keer dat je je over een paar zwervers hebt ontfermd?”“Ja.Op Walter na, natuurlijk.En dat is een blijvertje.”Ik zeur papa al tijden aan zijn hoofd omdat ik een hond wil, maar hij zegt telkens dat je het een dier niet kunt aandoen om rond te trekken zoals wij.Nu ik zag hoe fijn Walter het vond dat ik hem aaide wilde ik nog liever een hond.“Ze kan niet bij vriendinnetjes gaan spelen,” zei Sheila.“Ik zie hoe ze soms in de supermarkt naar andere meisjes kijkt.Ik bedoel het niet als een verwijt, je doet duidelijk je uiterste best, maar sommige dingen kun je als vader gewoon niet.Daar is een moeder voor nodig.”Ik dacht dat papa nu vast zou weglopen, maar dat deed hij niet.Toen begon Sheila weer te praten.“Ze is geboeid door de paarden van de buurman.Vind je het goed als ik hem vraag of ze eens mag rijden?”Walter stak zijn kop omhoog.“Ik denk niet dat we daarvoor lang genoeg hier zullen zijn.”“Het duurt misschien nog een paar dagen voordat dat onderdeel arriveert.Ik help Taylor in de weekeinden vaak met het schoonmaken van de schuur.Als zij nou eens meehelpt, mag ze in ruil daarvoor vast een keer paardrijden.Dan leert ze meteen wat verantwoordelijkheidsgevoel; dat een huisdier ook werk betekent…”“Ik snap waarom je in een winkel werkt.Je bent een goede verkoper.”Sheila grinnikte.“Ik denk echt dat het haar goed zou doen.”“Ik zal erover nadenken.”Weer een stilte.“Ik zag dat er een paar dakpannen loszitten,” zei papa toen.“Het kan hier flink waaien, zeker?”“Ja, in de lente en herfst op orkaansterkte.”“Zal ik het dak voor je repareren? Ik kan je niet betalen voor de parkeerplaats en voor het gebruik van je elektriciteit…”“Geen sprake van, jullie zijn hier als vrienden.Als je me niet wilt beledigen, dan heb je het niet meer over betalen.”“Goed.Maar laat me in ieder geval je dak maken.En wanneer die Taylor hulp in de schuur kan gebruiken, houd ik me aanbevolen.”“Mag June dan paardrijden?”“Vooruit dan maar [ Pobierz całość w formacie PDF ]