[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.‘Is dat wel veilig?’Ik slikte een geïrriteerd antwoord in en verzekerde haar dat de Hay Net heel veilig was.‘En nog iets.Neem vooral een fotograaf mee.’‘Waarom?’Om nog een foto te maken van het naambord van mijn restaurant, had ik bijna gezegd, maar dan met Onze uitstekende keuken is open erop.Maar ik zei: ‘Mr.Moreton vindt het vast prettig als u een foto neemt van de verwondingen die hij bij de aanslag heeft opgelopen.’‘O.Zeg hem maar dat er om half elf iemand bij het restaurant is.’‘Komt u zelf niet?’‘Nee, dat denk ik niet.Ik stuur wel iemand van de stadsredactie.’‘Ik denk dat Mr.Moreton alleen maar met de chef van de stadsredactie wil praten.Eigenlijk ben ik er vrijwel zeker van dat hij alleen maar met de vrouw aan de top wil praten.’‘O,’ zei ze weer.‘Denkt u dat? Nou, misschien kan ik dit interview dan zelf wel doen.’ Met gevlei, dacht ik, kwam je overal.‘Oké,’ zei ze resoluut.‘Zeg Mr.Moreton maar dat ik er om half elf zal zijn.’Dat beloofde ik en met een glimlach legde ik de hoorn neer.Daarna belde ik Mark.Ik wist dat hij altijd al om half acht achter zijn bureau zat.Soms zat hij er om elf uur nog.Hij sliep nooit meer dan zes uur per nacht en besteedde de andere achttien aan geld verdienen.Ik had niet de illusie dat zijn plannetje om me naar Londen te halen uit altruïsme of filantropie was geboren.Hij wilde er natuurlijk nog meer geld mee verdienen.Hij had dollar- en pondtekens in zijn ogen en had vast al uitgerekend wat het hem zou kunnen opleveren.En natuurlijk zou ik er ook op vooruit gaan.Ik legde uit dat ik verhinderd was door de begrafenis van Louisa.‘Geen probleem,’ zei hij meteen.‘Dan kom je toch ’s avonds.Zeg maar waar.Ik betaal.’‘Oké.De oxo Tower dan maar?’ Ik vond hun keuken altijd heel goed.‘Prima.Ik reserveer een tafel.Acht uur?’Ik liep in mijn hoofd de treinverbinding na.‘Doe maar half negen.’‘Afgesproken.Vrijdag half negen in de oxo.’Hij hing op en ik ging even op bed liggen en dacht na over wat de toekomst in petto had.Hoe ambitieus was ik? Wat wilde ik met mijn leven?In november werd ik tweeëndertig.Zeven jaar geleden was ik de jongste chef-kok die ooit een Michelinster had gekregen.Maar nu waren er twee die nog jonger waren dan ik, en ze hadden allebei twee sterren.Voor de media was ik niet meer het aanstormende jonge talent dat nog veel van zich zou laten horen.Ik was nu een gevestigde chef-kok, die vast bezig was veel geld binnen te halen.De waarheid was dat het heel behoorlijk ging, maar dat de Hay Net te klein en te provinciaal was om er echt veel mee te verdienen.Landelijk was ik vrij onbetekenend, maar in Newmarket was ik bekend en geliefd, in elk geval tot afgelopen vrijdag, en dat vond ik leuk.Wou ik dat allemaal opgeven om roem en fortuin te zoeken in Londen? Wat was er verder nog belangrijk in mijn leven?Ik had altijd een gezin gewild, en kinderen.In dat opzicht was ik nog niet ver gekomen.In de keuken een grote kachel, maar zelf nog steeds een eenpitter.Ik had hier en daar wel wat met een meisje gehad.Maar werken in een restaurant combineert niet echt lekker met een relatie.Door de werktijden is er geen ruimte voor sociale activiteiten.Uit eten gaan is juist een sociale activiteit voor anderen.Vermoeiend werk, waarbij het ook nog eens heel laat wordt, is niet echt de ideale opmaat voor erotische avonturen.Het is me dan ook meer dan eens overkomen dat ik zo moe was dat ik halverwege de daad gewoon in slaap viel.Dat werd door de betreffende vrouwen niet echt gewaardeerd.Aan de andere kant lag ik er niet elke nacht van wakker dat ik single was.Ik was niet echt actief op zoek naar een partner.Dat was ik nooit geweest.Maar als iemand mijn pad kruiste, zei ik geen nee.En als dat niet zo was, dan bleef ik maar alleen.Gewoon hard werken, maar wel je ogen openhouden.En in Londen maakte je vast wel meer kans om iemand te ontmoeten.De telefoon ging.‘Hallo.’‘Morgen, Mr.Moreton,’ zei Angela Milne.‘Wat een mooie dag.’‘Ja, heerlijk,’ zei ik, en schoot overeind.Mijn hartslag werd iets sneller.‘Weet je al wat meer?’‘Jazeker.Ik heb goed nieuws en slecht nieuws.Wat wil je het eerste horen?’‘Doe het goede nieuws maar.’‘De monsters die James Ward heeft genomen, waren allemaal in orde.’‘Mooi.’ Ik had niet anders verwacht.‘En het slechte nieuws?’‘Je hebt iedereen vergiftigd met fytohemagglutinine.’‘Fytowat?’‘Fytohemagglutinine.Maar ik moest wel oefenen voor ik het in één keer goed kon uitspreken.’‘Wat is dat?’‘Een lectine dat in kidneybonen voorkomt.’‘Leg dat eens in kleutertaal uit.’‘Rauwe kidneybonen zijn giftig omdat er lectine in zit.Dat wordt door koken onschadelijk gemaakt.Je hebt niet goed doorgekookte bonen geserveerd.’Ik dacht heel even hard na over het eten van vrijdag.‘Maar ik héb helemaal geen kidneybonen gebruikt.’‘Kan niet anders.In een salade misschien?’‘Nee,’ zei ik resoluut [ Pobierz całość w formacie PDF ]
Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie istnieje coś takiego jak doskonałość. Świat nie jest doskonały. I właśnie dlatego jest piękny.