[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.7.Teraz poznali, że wszystko, coś mi dał, od ciebie jest.8.Albowiem słowa, któreś mi dał, dałem im; i oni je przyjęli, i poznali prawdziwie, żem od ciebie wyszedł, i uwierzyli, żeś Ty mię posłał.9.Ja za nimi proszę; nie za światem proszę, ale za tymi, których mi dałeś, bo twoimi są.10.1 wszystko moje jest two-jem, a twoje mojem; i uwielbiony jestem w nich.11.I nie jestem więcej na świecie, ale oni są na świecie, a ja do ciebie idę.Ojcze świę-ty ! zachowaj ich w imieniu two-jem, których mi dałeś, aby byli jedno, jak my.12.Gdym z nimi był na świecie, jam ich zachowywał w i-mieniu twojćm; tych, których mi dałeś, strzegłem, i żaden z nich nie zginął, tylko syn zatracenia, żeby się Pismo wypełniło.13.Ale teraz do ciebie idę, i mówię to na świecie, aby mieli radość moją zupełną w sobie.14.Jam dał im słow r o twoje, a świat miał ich w nienawiści, dla tego że nie są ze świata, jako i ja nie jestem ze świata.15.Nie proszę, abyś ich wziął ze świata, ale abyś ich zachował ode złego.16.Ze świata nie są, jak ze świata i ja nie jestem.17.Poświęć ich w prawdzie twojej; słowo twoje prawdą jest.18.Jakeś Ty mię posłał na świat, tak i ja posłałem ich na świat.19.I za nich ja poświęcam siebie samego, aby i oni poświęceni byli w prawdzie.20.A nie tylko za nimi proszę, lecz i za tymi, którzy przez słowo ich uwierzą we mnie,21.Aby wszyscy byli jedno; jak Ty, Ojcze! we mnie, a ja w tobie, aby i oni w nas jedno byli; aby świat uwierzył, żeś Ty mię posłał.13Ś.Jan, 17.18.22.A ja chwałę, którąś mi dał, dałem im, aby byli jedno, jak my jedno jesteśmy;23.Ja w nich, i Ty we mnie, aby byli zupełnie jedno, i żeby poznał świat, źeś Ty mię posłał, i źeś ich umiłował, jakeś i mnie umiłował.24.Ojcze! chcę, aby i ci, których mi dałeś, byli ze mną, gdzie ja jestem; aby oglądali chwałę moją, którąś mi dał, gdyż umiłowałeś mię przed założeniem świata.25.Ojcze sprawiedliwy! i świat cię nie poznał, alem ja cię poznał, i ci poznali, źeś Ty mię posłał.26.I objawiłem im imię twoje, i objawię, aby miłość, którąś mię umiłował, w nich była, i ja w nich.ROZDZIAŁ 18.I.Pan przez Judasza zdradzony, zostaje pojmany 1—12.II.stawiony przed Annasza i Kaifasza 13—27.HI.a następnie przez Piłata badany 28—40.rpO powiedziawszyJezus,wy--*- szedł z uczniami swoimi przez potok Cedron, gdzie był ogród, do którego wszedł on i uczniowie jego.2.A wiedział i Judasz, który go wydawał, o owóm miejscu; bo się tam często schadzał Jezus z uczniami swoimi.3.Judasz tedy wziąwszy rotę i sług od przedniejszych kapłanów i Faryzeuszów, przyszedłtam z latarniami i z pochodniami i z orężem.4.Tedy Jezus, wiedząc wszystko, co nań przyjść miało, wyszedłszy, rzekł im: kogo szukacie?5.Odpowiedzieli mu: Jezusa Nazareńskiego.Rzecze im Jezus: Jam jest.A stał z nimi i Judasz, który go wydawał.6.A skoro im rzekł: Jam jest, odstąpili nazad, i padli na ziemię.7.Tedy ich znowu zapytał: kogo szukacie? A oni rzekli: Jezusa Nazareńskiego.8.Odpowiedział Jezus: powiedziałem wam, źem ja jest.Jeżeli tedy mnie szukacie, dozwólcie tym odejść;9.Aby się wypełniły słowa, które był powiedział: Nie straciłem żadnego z tych, których mi dałeś.10.Tedy Szymon Piotr, mając miecz, dobył go, i uderzył sługę najwyższego kapłana, i u-ciął mu ucho jego prawe.A słudze temu imię było Malchus.11.Rzekł tedy Jezus Piotrowi: włóż miecz swój do pochwy; czyliź nie mam piKaifasza, który był najwyższym kapłanem roku tego.14.A był to ten Kaifasz, który Żydom radził, że lepićj jest, aby jeden człowiek umarł za lud.15.A szedł za Jezusem Szymon Piotr, i drugi uczeń.A ten uczeń był znany najwyższemu kapłanowi, i wszedł z Jezusem do dworu najwyższego kapłana.16.Ale Piotr stał u drzwi na dworze.Wyszedł tedy ów drugi uczeń, który był znany najwyższemu kapłanowi, i mówił z odźwierną, i wprowadził Piotra.17.Tedy rzekła Piotrowi dziewka odźwierna: czyliźeś i ty nie jest z uczniów człowieka tego? On odpowiedział: nie jestem.18.A stali słudzy i pachołki, roznieciwszy ogień, bo zimno było, i grzeli się; a stał też z nimi Piotr, i grzał się.19.Tedy najwyższy kapłan pytał Jezusa o jego uczniów i o naukę jego.20.Odpowiedział mu Jezus: jam jawnie mówił światu; jam zawsze uczył w bóżnicy i w świątyni, gdzie się zewsząd Żydzi schodzą, a potajemnie nicem nie mówił.21.Cóż mię pytasz? pytaj tych którzy słuchali, co im mówiłem; oto ci wiedzą, com ja mówił.22.A gdy on to mówił, jeden ze sług, który tam stał, dał policzek Jezusowi, mówiąc: tak to odpowiadasz najwyższemu kapłanowi?23.Odpowiedział mu Jezus: jeślim źle mówił, daj świadectwo o złom; jeśli zaś dobrze, za cóż mię bijesz?24.1 odesłał go Annasz związanego do Kaifasza, najwyższego kapłana.25.A Szymon Piotr stał i grzał się.Rzekli tedy do niego: czyliź i ty nie jesteś z uczniów jego? A on się zaparł, mówiąc: nie jestem.26.Rzekł mu jeden ze sług najwyższego kapłana, powinowaty tego, któremu był Piotr uciął ucho; czyliźem ja cię nie widział w ogrodzie z nim?27.Zaparł się tedy znowu Piotr, i zaraz kur zapiał.III.28.Prowadzili tedy Jezusa od Kaifasza na ratusz.A było rano.I nie weszli sami na ratusz, aby się nie zmazali, ale żeby pożywali baranka wielkanocnego.29 [ Pobierz całość w formacie PDF ]