[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.De beste die ik ken.En een goede vriend…”„Ach, je begrijpt helemaal niet wat ik bedoel…”„Ik niet? ”Stomverbaasd keek John Mansfield zijn vrouw aan.Die lachte echter en begaf zich naar de keuken.Hoofdschuddend keek John Mansfield naar de deur die Ann achter zich gesloten had.Hij hoorde haar een vrolijk liedje neuriën.Nee, nu begreep hij haar werkelijk niet meer.Het was een stralende zondagochtend.John Mansfield noch zijn jonge vrouw hadden het geringste vermoeden dat het een opwindende dag voor hen zou worden.Een ruiter hield zijn paard in voor het huis.,,Hé, we krijgen bezoek,” zei Ann.Haar man wierp nu ook een blik door het raam en riep dan verrast uit: ,,Maar dat is Chris! Chris de zoon van de sheriff van Bisbee.Ja, hij komt bij ons.”„De zoon van de sheriff? Was de sheriff niet een buurman van je vader? ”„Zeker.Ik ben met Chris opgegroeid en we waren altijd de beste vrienden.Maar waarom komt hij hier? Misschien is vader iets overkomen? Een ongeluk? ”Ann snelde reeds naar de deur maar haar man was haar voor.Reeds begroette hij de zoon van de sheriff en beide mannen sloegen elkaar vriendschappelijk op de schouders.Ze dachten helemaal niet meer aan het paard.Ann ontfermde zich over het dier en leidde het naar de stal.Daar gaf ze het water en voer.Hé… wat was dat? Waar was Rhett’s paard gebleven? Waarom…Het paard was er niet meer.Maar op de plaats waar het gestaan had, vond ze in het stro een blaadje papier.„Tot kijk,” stond erop gekrabbeld.En „Ik kom terug.”Ann verscheurde het blaadje.Een diepe rimpel plooide zich in haar anders zo gladde voorhoofd.Rhett was weggegaan? Daar moest ze meer van weten.Ze besloot naar de kamer van die jonge vrouw te gaan.Alice Glenn.Ze klopte op de deur en na een zacht ,binnen’ opende ze deze.Ze zag Alice naast het bedje van haar kind zitten.Een prachtig boeket bloemen stond in een vaas op een tafeltje.Op het tafeltje lag ook een velletje papier van dezelfde grootte als ze zojuist in de stal gevonden had.Ann meende te weten wat erop zou staan.Alice stond op.Ze zag dat Ann’s blik op het velletje papier op het tafeltje was gericht en op het boeket.Ze glimlachte.„Hij komt weer terug,” zei ze slechts.Vrouwen begrijpen een heleboel dingen zonder dat er veel woorden over vuil gemaakt hoeven te worden.Een gebaar is soms voldoende om een levensroman-te verhalen.Ann knikte.„Ik heb het gelezen.In de stal.Erg hè? ”Maar Alice glimlachte en schudde het hoofd.„Ik ben aan eenzaamheid gewend.Het is zo beter, Ann.ik moet eerst weer wat op m’n verhaal komen… innerlijke vrede vinden.En bij goede vrienden zoals jullie word ik spoedig wel weer de oude.”„Je kunt bij ons blijven zo lang als je wilt, Alice.” ” „Rhett heeft vijfduizend dollars achtergelaten opdat het me aan niets ontbreekt… en hij komt weer terug…”Ann zweeg.Ze had Alice eigenlijk willen tegenspreken, maar ze deed het niet.Ze had willen zeggen dat Rhett Steve nooit terug zou komen.Dat hij Alice spoedig zou zijn vergeten.Dat Rhett Steve een avonturier was die nooit ergens lang rust zou vinden.Ja, ook een man die vele vrouwenharten brak.Niet opzettelijk.Nee, want hij was in zijn hart een goed mens.Maar hij beleefde zoveel… hij geraakte in zovele gevaarlijke situaties.Mannen als Rhett Steve zouden nooit goede huisvaders kunnen worden…Ja, Ann had een heleboel over deze Rhett Steve gehoord.Natuurlijk, zo dacht ze, Alice is van hem gaan houden.En dat kind was natuurlijk de zoon van Rhett… Daarom had hij John en haar zo op het hart gedrukt goed voor Alice en Freddy zorgen.„Hij is als de aanvoerder van een troep wolven,” zei nu Ann peinzend.Alice glimlachte.„Ja, je hebt gelijk.Hij is zo wild, zo van de oude stempel.Een echte man van het Westen…”Ann sloeg haar arm om de schouders van Alice.„Freddy zal zo worden als zijn vader,” zei ze zacht.„Groot en sterk en…”Alice keek haar geschrokken aan.„Nee, nee, om hemelswil! Nee… nooit! ”„Natuurlijk niet precies zo… hij zal vele van zijn karaktertrekken erven.Maar de tijden worden anders.Ook hier komt de beschaving van het Oosten…”„Nee… nee… ook niet de karaktertrekken,” fluisterde Alice nu.„Nee, dat mag niet… dat moet voorkomen worden.Dat zal ik beletten.”„Natuurlijk, natuurlijk,” gaf Ann toe.„Tenslotte ligt het er maar aan hoe men een kind opvoedt.Freddy gaat naarschool en vervolgens naar de Middelbare en de Hogeschool.Dan kan hij dokter worden of net als John advocaat.Dan kan hij nooit de verkeerde weg opgaan.Ik bedoel., heb je ooit bij voorbeeld van een schietende advocaat gehoord? Ha, ik zie John al met twee grote Colts op de heupen.Nee, je moet er gewoon voor zorgen dat Freddy, als hij groter wordt, geen revolvers in de handen krijgt [ Pobierz całość w formacie PDF ]