[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Hij deed een poging.Hij kreeg het niet voor elkaar.Zijn armen hadden de kracht niet meer.En zelfs als hij erin zou slagen om een nieuwe patroon in de schietkamer te krijgen, dan lukte het hem toch niet om op Ilkovic die achter hem stond te richten.Coltrane liet het geweer vallen, klemde zijn handen om die van Ilkovic en probeerde uit alle macht om ze los te trekken.Maar de dikke vingers van Ilkovic waren net stalen banden die aan elkaar gelast zaten.Coltrane kreeg er geen beweging in.Hij zag nog meer rode stippen voor zijn ogen draaien toen de meedogenloze armen van Ilkovic nog harder persten.Nee! Coltrane gooide zijn hoofd zo hard als hij kon achterover, in de hoop dat zijn achterhoofd met zoveel kracht tegen het gezicht van Ilko-vic zou slaan dat hij even versuft zou raken en zijn greep zou verslappen.Maar Coltrane was degene die van zijn stuk raakte.In plaats van tegen vlees en botten aan te komen, raakte zijn schedel iets metaalachtigs met twee ronde vlakken en scherpe randen die in zijn hoofdhuid kerfden.Hij kreunde van pijn.Een masker? Zijn panische brein kon het voorwerp niet thuisbrengen.Terwijl zijn krachten wegvloeiden, schopte hij met zijn hielen achteruit naar de benen van Ilkovic, maar ze raakten de glibberige rubber regencape die Ilkovic aanhad en die de schok opving.McCoys pistool.Koortsachtig trok Coltrane het onder zijn riem weg.Hij voelde dat het onder de modder zat en hoopte dat het niet verstopt zou zitten, dat het niet terug zou slaan.Hij tilde het wapen op, richtte het over zijn linkerschouder en voelde hoe het uit zijn onhandige vingers werd gerukt toen Ilkovic zijn linkerhand vrij maakte, het wapen afpakte en in de modder smeet.Ondertussen was de rechterarm van Ilkovic krachtig genoeg om zijn verstikkende greep om Coltranes borst te handhaven.Maar niet helemaal.Heel even, terwijl de linkerhand van Ilkovic in beslag werd genomen door het pistool, nam de druk net genoeg af om Coltrane in staat te stellen een ademtocht lucht naar binnen te krijgen.Het was een van de meest louterende ervaringen die hij ooit had gekend.De vlekken voor zijn ogen verdwenen en hij kon plotseling weer zo helder denken dat hij zich herinnerde dat hij nog een wapen had.Terwijl de linkerarm van Ilkovic weer om hem heen gleed, liet Coltrane zijn linkerhand zakken, frommelde in zijn broekzak, haalde McCoys zakmes te voorschijn, gebruikte zijn verzwakte rechterhand om het lemmet uit te trekken en deed een beroep op zijn laatste krachten om keer op keer in te steken op de ineengestrengelde handen van Ilkovic.Het lemmet sneed, hakte en scheurde.Een warme vloeistof spoot over Coltranes hakkende vuist.Ilkovic gilde.Hij liet los en strompelde jammerend achteruit.Coltrane zakte in de modder.Hij kwam op zijn knieën terecht en hapte naar lucht om zijn longen te vullen.Zijn platgedrukte ribben weigerden dienst.Hij kon niet snel genoeg inademen om weer op krachten te komen.Brullend hield Ilkovic zijn toegetakelde handen vast en vloekte.Eindelijk kreeg Coltrane hem te zien.Maar de bovenkant van zijn gezicht was bedekt, niet met een masker maar met een apparaat dat sprekend leek op de ogen van een gigantisch insect.Een nachtbril.Ilkovic had er gebruik van gemaakt om Coltrane in de vallende duisternis in de gaten te houden.Met de capuchon van zijn camouflage-regencape over zijn hoofd getrokken en de twee reusachtige lenzen die onder de ruim vallende stof uitstaken, leek Ilkovic op een monster.Razend van woede ging hij in de aanval.Net voordat de van een dikke zool voorziene schoen van Ilkovic in zijn lies zou belanden, dook Coltrane opzij.Terwijl hij door de modder rolde, probeerde Coltrane het lemmet van het mes uit de buurt te houden van zijn eigen lichaam.Het wapen leek plotseling in het niet te vallen bij de onverzettelijke kracht die op hem afstormde.Uit Coltranes foto's was al gebleken hoe indrukwekkend stevig het postuur van Ilkovic was.Maar in levenden lijve straalde hij een rauwe kracht uit die ontzagwekkend was.Terwijl Ilkovic opnieuw uithaalde voor een schop, krabbelde Coltrane haastig opzij en voelde hoe de schoen van Ilkovic maar net langs hem heen suisde.Hij struikelde bijna over het geweer, griste het op, draaide zich om en ontdekte dat Ilkovic net overeind kwam met het pistool van McCoy in zijn hand.Coltrane richtte het geweer en haalde de trekker over.'Je hebt geen patroon in de schietkamer gepompt, fotograaf.' Ilkovic richtte op Coltranes linkerschouder.Hulpeloos keek Coltrane toe hoe hij de trekker overhaalde.Maar het pistool was verstopt met modder.In plaats van te vuren, ontplofte het.Ilkovic stond als aan de grond genageld en staarde door zijn groteske bril naar zijn bij de explosie verminkte hand.Met zijn mond wijd open in een geluidloze kreet leek hij door stomheid geslagen.Coltrane ging zo bedachtzaam te werk alsof hij de scherpte/diepte en de sluitersnelheid van een camera instelde voordat hij een foto ging nemen.Hij schoof een patroon in de schietkamer, keek of de loop van het geweer niet verstopt was en schoot Ilkovic de kop van het lijf.ZEVEN1Coltrane onderging een ratjetoe van emoties die hem dreigden te verscheuren: opluchting, afgrijzen, triomf, ontzetting, een zegevierend gevoel en weerzin [ Pobierz całość w formacie PDF ]
Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie istnieje coś takiego jak doskonałość. Świat nie jest doskonały. I właśnie dlatego jest piękny.