[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.'Don Camillo, moet je me niet iets vertellen?'Don Camillo breidde de armen uit.'Het is volkomen buiten mijn wil om gebeurd,' zei hij.'Om iedere mogelijkheid tot een incident te vermijden, ben ik tijdens de meeting het dorp uit gegaan, maar ik kon niet vermoeden, dat die kerels van de stad voor de herberg van Molinetto zouden zitten.Had ik dat geweten, dan was ik tot vannacht weggebleven.''Maar toen je de eerste keer terugreed, wist je toch, wie daar zaten,' antwoordde Christus.'Waarom reed je terug?''Ik had mijn brevier vergeten in het huis, waar ik was tijdens de meeting.''Vertel geen onzin, don Camillo,' antwoordde Christus streng.'Je had je brevier in je zak.Kun je dat ontkennen?''Ik had niet goed gekeken,' protesteerde don Camillo.'Ik had het in mijn zak en dacht, dat ik het vergeten had.Toen ik mijn hand in mijn zak stak om mijn zakdoek te nemen, vond ik het, maar toen was ik al voorbij de herberg.En dus moest ik wéér terug.Er is geen andere weg, zoals U weet.''Je had door kunnen rijden naar het huis, waar je tijdens de meeting was.Je wist immers heel goed, wie daar vóór die herberg zaten, want je had al gehoord hoe ze je nariepen.Waarom voorkwam je niet, dat die mensen gelegenheid kregen nóg eens hun kwaadwilligheid te demonstreren?'Don Camillo schudde het hoofd.'Jesus,' zei hij ernstig, 'als het een wet Gods is, dat de mens de Naam Gods niet zonder reden gebruiken mag, waarom heeft God dan aan de mensen het spraakvermogen gegeven?'Christus glimlachte.'Ze zouden toch een middel gevonden hebben om te vloeken, hetzij schriftelijk of door het stommenalfabet te gebruiken,' antwoordde hij.'Maar de reden is, dat de deugd juist ligt in het niet zondigen ook al heeft men de middelen en de neiging hiertoe.''Als ik dus om boete te doen drie dagen wil vasten, mag ik geen middeltje innemen waardoor mijn honger volkomen overgaat, maar is het mijn plicht om mijn honger intact te laten en hem te beheersen.''Don Camillo,' vroeg Christus bezorgd, 'waar wil je met me naar toe?''Dus moest ik ook, toen ik aan het eind van de straat gekomen was, om God te tonen dat ik naar Zijn gebod mijn instincten kan beheersen en hun, die mij beledigen, te vergeven weet, niet de beproeving ontvluchten, maar rustig en kalm weer langs die schavuiten rijden.'Christus schudde het hoofd.'Dit is een ernstige dwaling, don Camillo.Je mag je evennaaste niet in verleiding brengen, hen niet uitdagen tot zonde.'Don Camillo breidde met een rouwmoedig gezicht de armen uit.'Vergeef me,' zuchtte hij, 'nu zie ik mijn dwaling in.Als het altijd een aanleiding tot zonde voor veel mensen kan betekenen, wanneer ik mij in het openbaar vertoon in de kleding, waar ik tot zoëven trots op ben geweest, zal ik voortaan thuisblijven of mij als tramconducteur moeten verkleden.'Christus werd een beetje ongerust.'Dat zijn sofistische dwaasheden.Ik redeneer niet meer met iemand die zijn toevlucht tot spitsvondigheden neemt om zijn wangedrag te rechtvaardigen.Wel wil ik nog aannemen, dat je te goeder trouw was, toen je voor de derde keer voorbij wilde rijden.Maar hoe wil je het feit verantwoorden, dat je, in plaats van aan God te tonen dat je je instincten weet te beheersen en weet te vergeven aan wie je beledigen, van je fiets stapte en begonnen bent met tafels en banken te manoeuvreren?''Ik heb mijn krachten overschat - of liever: mijn schattingsvermogen - en me aan vermetel vertrouwen schuldig gemaakt, want ik heb me in de tijd vergist, en dacht, toen ik van de fiets afstapte, dat er al tien minuten verlopen waren sinds ik het laatste scheldwoord hoorde, maar het waren maar een paar seconden en dus stond ik niet voor de pastorie maar voor de herberg.''Laten we zeggen: een tiende seconde, don Camillo!''Ja, Heer; en ik heb me aan een zonde van vermetel vertrouwen schuldig gemaakt door te menen, dat God zozeer mijn geest zou verlichten, dat ik in staat zou zijn mijn instincten volkomen te beheersen.Kijk nu eens aan, Jesus: ik heb teveel vertrouwen in U gesteld.Als U meent, dat een teveel aan vertrouwen in een priester te veroordelen is, veroordeel me dan.'Christus zuchtte.'Don Camillo, het is een ernstig geval.Zonder dat je het merkte, heeft de duivel bezit van je genomen en verwart nu je gedachten en je woorden, zodat hij vloeken uit je mond doet voortkomen.Laten we het eens proberen met drie dagen vasten op water en brood, en niet roken! Mogelijk kan de duivel daar niet tegen en zal hij gaan.''Juist,' zei don Camillo, 'en bedankt voor Uw raad.''Wacht met me te bedanken tot over drie dagen,' zei Christus glimlachend.Het gaf veel opspraak in het dorp.En toen don Camillo nauwelijks zijn antiduivels diëet had beëindigd (een uitstekende kuur, welke hem volkomen van sofismen en spitsvondigheden genas), verscheen er een inspecteur van politie uit de stad op de pastorie, gevolgd door Peppone en zijn staf.'De justitie heeft een onderzoek ingesteld,' zei Peppone afgemeten, 'en is tot de bevinding gekomen, dat de lezing, welke u heeft gegeven aan de plaatselijke overheid bij het opmaken van het procesverbaal, niet overeenstemt met die, welke de door u aangevallen kameraden gegeven hebben aan de leiding van het partijbureau.''Ik heb de waarheid en niets dan de waarheid gezegd,' verklaarde don Camillo.De inspecteur schudde het hoofd.'Zij verklaren integendeel, dat uw houding uitdagend was, ja, zelfs "onbeschaamd uitdagend",''Het is de houding die ik altijd op de fiets heb,' antwoordde don Camillo.'Daar heeft werkelijk nog nooit iemand iets uitdagends in gevonden.''Dat zegt u wel,' zei Peppone.'Maar heel veel mensen die u voorbij zien fietsen koesteren de wens, dat uw voorvork mag breken en u op uw gezicht terecht komt.''In ieder dorp zijn schavuiten,' merkte don Camillo op.'Dat zegt niets.''Op de tweede plaats,' ging de inspecteur verder, 'zegt u, dat u alleen was, maar de andere partij beweert, dat u door anderen geholpen bent, door mensen, die in een hinderlaag op de loer lagen, en gezien de resultaten, lijkt me dit wel waarschijnlijk.'Daar tekende don Camillo een fel protest tegen aan.'Ik was alleen.En afgezien van het zwaaien met die bank, was die tafel, die ik temidden van dat stel gooide, genoeg om vijf of zes van die dikkoppen uit de stad een buil te bezorgen.''Vijftien koppen,' verbeterde de inspecteur [ Pobierz całość w formacie PDF ]
Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie istnieje coś takiego jak doskonałość. Świat nie jest doskonały. I właśnie dlatego jest piękny.