[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ta cenna strategicznie przyjaźń sugeruje, że Seswatha był zręcznym politykiem, jeszcze zanim został wielkim mistrzem.Nawiązał bliską znajomość z wieloma ważnymi osobistościami w Trzech Morzach, w tym również z Nil'giccasem, królem Nieludzi z Ishterebinth, oraz Anaxophusem, który miał zostać wielkim królem Kyraneas.Te talenty, na spółkę z niezrównanym mistrzostwem we władaniu gnozą, uczyniły go faktycznym, jeśli nawet nie tytularnym, przywódcą kilku wojen toczonych przeciwko Radzie przed Apokalipsą.W owym czasie poróżnili się z Celmomasem, gdyż najwyższego króla niepokoił wielki wpływ, jaki czarnoksiężnik wywierał na jego najmłodszego syna, Nau-Cayûtiego.Od dawna jednak krążyły legendy mówiące, że Nau-Cayûki był w rzeczywistości synem Seswathy, owocem zakazanego związku czarnoksiężnika z Sharal, ulubioną konkubiną Celmomasa.Seswatha i Celmomas pogodzili się dopiero w przeddzień Apokalipsy, gdy już było zdecydowanie za późno.Patrz Apokalipsa.Setpanares (4059-4111) – generał dowodzący ainońskim kontyngentem armii pierwszej wojny świętej, zabity przez Cinganjehoia pod Anwuratem.sędziowie – nazwa zaudunyańskich misjonarzy.Shaeönanra (ok.1086-) – Dar Światła (umerytyjski).Wielki wezyr Mangaekki, który, według legend, oszalał w efekcie studiów nad Incû-Holoinas.Jego późniejsze uczynki doprowadziły do skazania go za bezbożność i wyjęcia reprezentowanej przez niego szkoły spod prawa w roku 1123.Shaeönanra był największym geniuszem epoki.Zapewniał, że odkrył na nowo sposób uratowania dusz czarnoksiężników przed potępieniem.Ponoć spędził całe życie na studiowaniu rozmaitych metod uwięzienia duszy mających zapobiec jej przejściu do Zewnętrza.Te wysiłki najwyraźniej zakończyły się powodzeniem, jako że Shaeönanra żyje ponoć po dziś dzień, choć upłynęły trzy tysiące lat – aczkolwiek jest to egzystencja ohydna, nienaturalna.W czternastym stuleciu w tryseańskich annałach zaczęto go zwać Shauriatasem, Oszukującym Bogów.Shanipal, Kemrates (4066-) – baron Hithametu, prowincji w południowej części środkowej Conrii.Shaul – druga pod względem znaczenia po Phayusie rzeka w Cesarstwie Nansurskim.Shauriatas (ok.1086-) – Oszukujący Bogów (umerytyjski).Patrz Shaeönanra.Shelgal (?-?) – jeden z królów-wodzów wymienionych w Kronice Kła.shemijskie – grupa języków starożytnych nienilnameskich ludów pasterskich w południowo-zachodnich Trzech Morzach.shemvarsi – grupa języków starożytnych proto-nilnameskich ludów pasterskich w południowo-zachodnich Trzech Morzach.sheyicki – język Cesarstwa Ceneiańskiego, nadal używany w zubożonej postaci jako język liturgiczny Tysiąca Świątyń oraz „wspólna mowa" Trzech Mórz.Sheyo-buskrit – język nilnameskich kast pracujących, wywodzący się ze starosheyickiego i sapmatari.Sheyo-kheremijski – wymarły język niższych kast Wschodniego Cesarstwa Ceneiańskiego.Sheyo-xerashi – język Xerashu, wywodzący się z xerashi i starosheyickiego.Shigek – gubernatorstwo Kianu, dawna prowincja Cesarstwa Nansurskiego.Położony w żyznej delcie Sempis i na jej aluwialnych równinach Shigek był starożytnym rywalem Kyraneas i pierwszym cywilizowanym państwem Trzech Mórz.Szczyt potęgi osiągnął za czasów Starej Dynastii, gdy szereg shigeckich królów-bogów rozszerzył swe panowanie na całą Równinę Kyranaejską na północy i starożytną Eumarnę na południu.Nad brzegami Sempis powstały wielkie miasta (z których do dziś przetrwało tylko Iothiah) oraz monumentalne budowle, m.in sławne zigguraty.W dwunastym wieku rozmaite ketyajskie plemiona zamieszkujące Równinę Kyranaejską zaczęły wybijać się na niezależność i królowie-bogowie byli zmuszeni do toczenia nieustannej wojny.W roku 1591 Kyraneańczycy doszczętnie rozbili króla-boga Mithosera II w walnej bitwie pod Narakit i Shigek rozpoczął długą karierę lennika potężniejszych mocarstw.Ostatnimi zdobywcami były fanimskie zastępy Fan'oukarjiego III w roku 3933.Ku przerażeniu Tysiąca Świątyń kianeńskie metody polegające na prostym opodatkowaniu niewiernych zamiast otwartych prześladowań w ciągu kilku pokoleń doprowadziły do przejścia niemal całej ludności na nową wiarę.Shikol (2118-2202) – król starożytnego Xerashu, sławny z tego, że w roku 2198 skazał Inri Sejenusa na śmierć, co opisano w „Traktacie".Z oczywistych powodów jego imię stało się wśród inrithich synonimem moralnego zepsucia.Shimeh – drugie najświętsze miasto inrithizmu, położone w Amoteu.Miejsce, gdzie Inri Sejenus wstąpił do Gwoździa Niebios.Shinoth – legendarna główna brama starożytnego Trysë [ Pobierz całość w formacie PDF ]